18 april 2024

De spiegel

Door Sara Frens

Woorden kunnen je spiegelen. Woorden kunnen je raken. Woorden zijn soms scherper dan een mes. Ze kunnen je ziel doorboren… Op 19 april is het de Landelijke Dag tegen Pesten en daarom deelt onderwijsadviseur Sara Frens een ervaring uit haar eigen onderwijspraktijk.

Drie meisjes komen met een verdrietig gezicht terug naar de klas. Met hun voeten nog maar net over de drempel komt daar direct alle emotie los.

Daar, in dat lokaal, waar ze net druk waren met het maken van een gedicht, daar zijn ze geraakt. Tot in de kern van hun bestaan. Ze brachten hun stemgeluid terug tot fluisterniveau. En dat was een trigger voor het andere meisje in dat lokaal. Want fluisteren is roddelen, dat kan niet anders. Die pijn heeft ze te vaak gevoeld. Die pijn wil ze niet meer. Daarom blaast ze zich op en maakt zich groot. 

“Jullie roddelen over ons!” De drie meisjes weten niet wat hen overkomt. Zij? Roddelen? Nee, ze fluisterden omdat ze het creatiefste gedicht wilden maken. Dat had echt niks met roddelen te maken!

Maar het meisje met de “oude pijn” is zeker van haar zaak. Dit móét gewoon roddelen zijn; dat kan niet anders. Ze maakt zich sterk en zegt boos: “Wat kijken jullie nou …!”

“We kijken helemaal niet naar je. We zitten gewoon te zoeken naar dichtwoorden!”

“Niet waar! Jullie kijken naar mij, naar ons!”

En dan weet haar mond niet meer wat ze zegt. 

“Kijk naar jezelf! Je bent zo lelijk! Je moet eens in de spiegel kijken hoe lelijk!”

Tranen

De drie meisjes zijn tot op hun bot gekwetst. Zoiets heeft nog nooit iemand gezegd. En in de spiegel kijken om te kijken hoe lelijk je bent? Dat hebben ze nog nooit gedaan. Zo kijken ze eigenlijk nooit in de spiegel. Ze kijken alleen in de spiegel om te zien hoe mooi ze zijn! Of om te zien wat voor mooie vlecht mama heeft gemaakt. Deze woorden… ze galmen maar na in hun hoofd. Tranen lopen over hun wangen.

Met vijf meisjes zit ik om de tafel.  De pijn en gekwetstheid is voelbaar. Open en eerlijk bespreken we dat wat gebeurd is. En dat wat er vanbinnen gebeurd is. We delen pijn van nu en pijn van vroeger. Als je op een nieuwe school komt met een rugzak van de oude school, dan kun je eigenlijk bijna niet geloven dat roddelen in onze klas niet bestaat. En dat de drie meisjes gewoon niet kunnen geloven dat je ze daarvan verdenkt. 

We praten en praten. En dan komt er eindelijk een excuses. En komen we erachter dat sorry zeggen anders voelt dan echt sorry ervaren. Maar samen lossen we het op, en klaren we de lucht. En dat geeft echte lucht.

Bij Driestar onderwijsadvies helpen we je graag bij uitdagingen rondom pestgedrag.